امیدی جدید در درمان بیماری آلزایمر

به گزارش مجله خبری نگار، بیماری آلزایمر به دلیل تأثیر ویرانگر خود بر زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شناخته شده است و به تدریج حافظه و استقلال را از بین می‌برد، اما از طریق فناوری نوآورانه، این بیماری به زودی امکان پذیر می‌شود.

آستروسیت‌ها که به دلیل شکل ستاره مانندی خود نامگذاری شده اند، نوعی سلول مغزی ضروری هستند که از اعصاب محافظت می‌کنند و از فرآیند‌های پردازش اطلاعات حیاتی پشتیبانی می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد که این سلول‌ها با پیشرفت بیماری آلزایمر، به ویژه در مناطقی که مسئول حافظه هستند، به طور قابل توجهی کاهش می‌یابند.

اکنون، دانشمندان بر این باورند که جایگزینی آستروسیت‌های آسیب دیده ممکن است به بازگرداندن برخی از عملکرد از دست رفته مغز کمک کند و به طور بالقوه درمان آلزایمر و سایر بیماری‌های تخریب عصبی مانند بیماری پارکینسون و بیماری هانتینگتون را تقویت کند.

دانشمندان علوم اعصاب در دانشگاه مک گیل این روش را به عنوان یک "استراتژی امیدوارکننده و هیجان انگیز" توصیف می‌کنند که می‌تواند امید جدیدی را برای بیماران نشان دهد.

در یک مطالعه حیوانی، آستروسیت‌ها به مغز موش‌ها پیوند زده شدند و نتایج مزایای قابل توجهی را نشان داد. دانشمندان تاکید کردند که اولین قدم برای ارزیابی موفقیت این تکنیک این است که اطمینان حاصل شود که سلول‌ها می‌توانند به درستی در مغز جایی که کاشته می‌شوند ادغام شوند.

به عنوان بخشی از این آزمایشات، تیم تحقیقاتی در موسسه تحقیقات مرکز بهداشت دانشگاه مک گیل، آستروسیت‌ها را از قشر مغز موش‌های تازه متولد شده سالم، ناحیه‌ای که مسئول تفکر و حل مسئله است، استخراج کردند. سپس این موش‌ها از نظر ژنتیکی اصلاح شدند تا سلول‌های مغزی آنها بدرخشد و ردیابی آنها در طول اسکن آسان‌تر شود.

پس از پیوند این سلول‌ها به مغز موش‌های دیگر، نتایج نشان داد که آستروسیت‌های پیوندی به مدت یک سال در مغز باقی ماندند و در آنجا ذوب شدند و به طور طبیعی رشد کردند.

علاوه بر این، سلول‌های پیوندی حاوی تعداد مشابهی از گیرنده‌ها و کانال‌های یونی بودند که به تقویت ارتباط بین قسمت‌های مختلف مغز کمک می‌کند.

با این حال، این مطالعه نشان داد که سن عامل مهمی در تعیین موفقیت پیوند است. در موش‌های جوان، آستروسیت‌ها به طور گسترده‌ای در مغز پخش شدند، در حالی که در موش‌های مسن تر، سلول‌ها نتوانستند از محل پیوند دور شوند.

این مطالعه همچنین نشان داد که آستروسیت‌ها در مناطق مختلف مغز و نخاع ویژگی‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند که ممکن است بر نحوه ادغام آنها با سایر قسمت‌های مغز تأثیر بگذارد.

این یافته‌ها از تحقیقات قبلی که نشان داده اند پیوند آستروسیت ممکن است انعطاف پذیری، سازگاری و بازسازی مغز را پس از آسیب‌ها و بیماری‌های عصبی افزایش دهد، پشتیبانی می‌کند.

در مطالعه دیگری که توسط دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو بر روی موش‌های مبتلا به بیماری پارکینسون انجام شد، نتایج نشان داد که موش‌هایی که آستروسیت آنها پیوند زده شده بود، سلامت خود را به طور کامل بازیابی کردند و برای زندگی در شرایط خوبی باقی ماندند.

دانشمندان می‌گویند مطالعات بیشتر در مورد پیوند آستروسیت می‌تواند راه‌های جدیدی را برای درمان بیماری‌های پیچیده عصبی باز کند و به بیماران مبتلا به زوال عصبی امید دهد.

منبع: دیلی میل